buçitës
Shqip redaktoni
Buçitës mb. - Që bën zhurmë të madhe e kumbuese, që buçet; që kumbon fort, që ushton me forcë. Lumë (përrua) buçitës. Me zë buçitës.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0