Buçkoj kal. -

  1. Bëj të hapen burbuqet ose bulat, çel.
  2. E bëj të hapë diçka.
  3. jokal. vet. veta III. Hap burbuqet ose bulat, nxjerr gjethe ose lule, çel. Buçkon trëndafili. Buçkojnë pemët (drurët, plepat).
  4. jokal. vet. veta III. Del si sumbull, bulon. I buçkonin bulëza djerse.
  5. jokal. vet. veta III fig. Lulëzon.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0