Bejleg

I m.sh.vjet. - Dyluftim. E thirri (doli) në bejleg. U mat (luftoi) në bejleg. Ndau bejlegun bëri dyluftim.

II m.sh.krahin. -

  1. Tufa e luleve në majë të bimës së misrit, lulja e misrit. Lëshon (nxjerr) bejleg. Ka ardhur misri në bejleg po lëshon lule misri.
  2. sh. ~gë, ~gët. Tufë flokësh; balluke. Grua me bejlegë. La bejleg. Preu bejlegët.
  3. Kec a qengj trupvogël ose që është pjellë para kohe.
  4. fig. Njeri që dallohet nga një shenjë a nga një cen; njeri trupvogël e i fortë.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni


Anglisht
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht


Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht


Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0