bishtajë f. sh. bistajet

 
Bishtajë
 
Bishtajë
  1. Fryti i disa bimëve, i gjatë e i hollë, i përbërë nga dy fletë të ngjitura, brenda të cilave gjenden farat. Bishtajë e njomë (e thatë). Bishtaja fasulesh. Bishtajat e bathës (e bizeles, e drizës së butë...). Lëshon bishtaja. Mbledh (shkoq) bishtajat.
  2. Lloj fasuleje, frytet e së cilës përdoren të njoma për ushqim, mashurkë; fryti i kësaj fasuleje. Bishtaja të njoma. Mish me bishtaja.
  3. krahin. Lëpushka që mbulon kallirin e misrit.
  • U bë bishtajë
a) u dërrmua, u bë copë-copë;
b) u dobësua, u lig shumë.[1]


Në gjuhë tjera

redaktoni


Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0