bishtajë
Shqip
redaktonibishtajë f. sh. bistajet
- Fryti i disa bimëve, i gjatë e i hollë, i përbërë nga dy fletë të ngjitura, brenda të cilave gjenden farat. Bishtajë e njomë (e thatë). Bishtaja fasulesh. Bishtajat e bathës (e bizeles, e drizës së butë...). Lëshon bishtaja. Mbledh (shkoq) bishtajat.
- Lloj fasuleje, frytet e së cilës përdoren të njoma për ushqim, mashurkë; fryti i kësaj fasuleje. Bishtaja të njoma. Mish me bishtaja.
- krahin. Lëpushka që mbulon kallirin e misrit.
- U bë bishtajë
- a) u dërrmua, u bë copë-copë;
- b) u dobësua, u lig shumë.[1]
Në gjuhë tjera
redaktoni
|
|
|
Referencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0