Vegsh m.sh. - Enë prej balte të pjekur; zakonisht me një vesh, që përdoret për të zier gjellë; poçe balte, vorbë; gjella sa nxë kjo enë. Bënte vegsha. U thye vegshi. Mbushi vegshin. Vuri vegshin në zjarr. Hëngrën një vegsh fasule.

  • Humbi si fasulja në vegsh shih te fasule,~ja. Është lugë për vegsh shih te lugë,~a. Shkoi për (për të bërë) vegsha (vorba) iron. shih te vorbë,~a. Ka gjetur rrasa vegshin (vorbën) keq. shih te rrasë,~a. Bën vegshin e s'i vë vjegën (vegjën) e lë punën pa mbaruar për një gjë të vogël. E di luga se ç’ka vegshi (vorba, poçja) fj.u. shih te lugë,~a. Gënjeshtra e bën vegshin, por nuk ia vë kapakun fj.u. puna e keqe a veprimi i keq merret vesh, gënjeshtra nuk fshihet dot.[1]

Etimologjia

redaktoni

Prononcimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë rrjedhëse

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni
Anglisht
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht
Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht
Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0